در ادامه حواشی رونمایی از تندیس بیتا فرهی در خانه سینما ، دختر بیتا فرهی در موزه سینما گفت: باید مفهوم واژه «تندیس» را به درستی فهمید؛ اهمیت تندیس در شباهتش نیست بلکه در شمایل و نمادی است که از آن هنرمند به جا میماند.
به گزارش پایگاه خبری کوچه هنر(چارسو)؛ مهسا قریشی در پاسخ به سوال خبرنگار ایسنا در پی برخی واکنشها در فضای مجازی پس از رونمایی از تندیس مادرش (به عنوان اولین تندیس بازیگر زنی که در موزه سینما قرار میگیرد)، نوشت: «این تندیس آفریده شد به یاد آفرینشهای هنرمندانه مادرم ….
چند روزی از پرواز ابدیِ بیهمتای مادرم نگذشته بود؛ غم فقدانش سنگین و باورپذیر نبود. در کنار مرتضی و افروز ( دوستان نزدیک مادرم) نشسته بودیم و از او سخن میگفتیم. همه در غم و اندوه این کوچ ناگهانی و دلنگران از این بودیم که چگونه میتوانیم یاد و خاطره بانوی بزرگ سینمای ایران را زنده نگه داریم.
چند ماه پیش از رفتنش، مادر تندیسی از آثار آقای مرتضی سعیدی (مجسمهساز) دیده بود و با شوخطبعی از او پرسیده بود: «کی نوبت به ساخت مجسمه من میرسد؟» مرتضی در اندیشه داشت که به مناسبت تولدش، سردیسی کوچک به او هدیه کند اما افسوس که تقدیر به او این فرصت را نداد و با کوچ مادر ایده ساخت تندیس او جان گرفت.
آقای اسماعیلی (مدیرعامل موزه سینما) از این ایده استقبال کردند و تصمیم گرفتند تا نخستین تندیس یک هنرمند را در موزه سینما به نمایش بگذارند. آفرینش تندیس با همکاری مرتضی سعیدی و افروز بوجاریا سه ماه پس از درگذشت مادر آغاز شد و ما توانستیم این تندیس را روز چهارشنبه، ۲۴ مرداد ماه در حضور همکاران، دوستان و خانواده رونمایی کنیم.
این تندیس واکنشهای متفاوتی را برانگیخت، برخی با دیدنش، حضور مادر را حس کردند و دلشان به تپش افتاد؛ برخی دیگر از ترس زندهنماییاش نزدیک نمیشدند و عدهای نیز به شباهتش انتقاد داشتند و از اینکه چرا چنین خلق شده است برایشان سوالبرانگیز شده بود.
اما آنچه برای من به عنوان بازمانده این هنرمند ارزشمند است، زنده نگهداشتن یاد اوست. باید مفهوم واژه “تندیس” را به درستی فهمید؛ اهمیت تندیس در شباهتش نیست بلکه در شمایل و نمادی است که از آن هنرمند به جا میماند.
اگر بخواهیم هدف ساخت تندیسها را تنها به شباهت محدود کنیم، شاید امروز موزههایی چون «مادام توسو» و «گرون» به وجود نمیآمدند، چرا که در این موزهها نیز هنرمندان بیشتر روی شمایل کار کردهاند تا شباهت.
ما فرزندان هنرمندان، وظیفهای بزرگ بر دوش داریم؛ وظیفهای که به پاس عشق و هنر، نام و یادشان را جاودان نگه داریم و میراث آنها را به نسلهای بعد بسپاریم.»
گفتنی است: مراسم رونمایی از تندیس بیتا فرهی در حالی شامگاه ۲۴ مرداد ماه در موزه سینما برگزار شد که پس از این برنامه و انتشار عکسهای آن درعین حال که واکنشهای مثبتی وجود داشت اما برخی نقدها هم در فضای مجازی مطرح شد.
بیتا فرهی کیست؟
بیتا لهارخانی دینبلی (۱ فروردین ۱۳۳۷ – ۴ آذر ۱۴۰۲) مشهور به بیتا فرهی بازیگر اهل ایران بود. او فارغالتحصیل رشتهٔ هنر از مدرسهٔ هنر جان پاورس آمریکا در سال ۱۳۵۹ بود. در سال ۱۳۶۸ از طریق ناصر چشمآذر به کارگردانی داریوش مهرجویی برای فیلم هامون معرفی شد.
زندگی
بیتا لهارخانی دینبلی در ۱ فروردین ۱۳۳۷ در تهران زاده شد. او خواهر زاده فرهنگ فرهی بود. بیتا فرهی در سال ۱۳۵۲ با حسن قریشی رئیس انتشارات کیهان ازدواج کرد. او در سال ۱۳۵۲ برنده جایزه دختر شایسته شد. بیتا فرهی در سال ۱۳۵۷ برای ادامه تحصیلات به امریکا رفت و در مدرسه John Robert Powers School کالیفرنیا مشغول به تحصیل شد و در سال ۱۳۶۰ به ایران برگشت.
ناصر چشمآذر او را برای بازی در نقش مهشید در فیلم هامون (۱۳۶۸) به داریوش مهرجویی معرفی کرد و بدینشکل نخستین فعالیت بازیگری فرهی در ۳۱ سالگی با بازی در این فیلم رقم خورد. ایفای نقش در هامون، دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول زن را از هشتمین جشنوارهٔ فیلم فجر برای او به ارمغان آورد. فرهی در سالهای بعد کار خود را با کارگردانانی چون احمدرضا درویش، بهمن فرمانآرا، مسعود کیمیایی و رخشان بنیاعتماد ادامه داد و سه بار دیگر برای بازی در کیمیا (۱۳۷۳)، خانهای روی آب (۱۳۸۰) و خونبازی (۱۳۸۵) نامزد سیمرغ بلورین جشنوارهٔ فجر شد.
او در سال ۱۳۹۶ در برنامه دورهمی به کارگردانی مهران مدیری و همچنین در برنامه خندوانه به کارگردانی رامبد جوان به عنوان مهمان شرکت کرد.
زندگی شخصی
بیتا فرهی سالهای آخر زندگی خود را بین پاریس و تهران گذراند. فرهی یک فرزند دختر به نام مهسا قریشی داشت که در فرانسه زندگی میکند.
درگذشت بیتا فرهی
در ۲۲ آبان ۱۴۰۲ اعلام شد که فرهی در بیمارستان بستری شدهاست. او در ۴ آذر به علت عارضه قلبی و ریوی در بیمارستان دی تهران در ۶۴ سالگی درگذشت. مراسم تشییع جنازه وی در ۷ آذر در خانه سینما برگزار شد و پیکر وی در قطعه ۷۹ بهشت زهرا دفن شد.